چرا رومی‌های باستان این‌قدر اندام تناسلی مردانه می‌کشیدند؟

نوجوان‌هایی که پنهانی تصویری می‌کشند و به آن می‌خندند، بناهایی که به شکل اندام جنسی مردانه ساخته شده‌اند و جمع‌آوری بزرگترین کلکسیون اندام‌های تناسلی پستانداران نر در کشور ایسلند، همه گواه بر این است که انسان‌ها به شکل اندام جنسی مردانه توجه خاصی دارند. این موضوع در همه‌جای جهان مشهود است و البته محدود به زمان هم نیست. شهرها و روستاهای امپراطوری روم هم پر از نمادهای اندام جنسی مردانه بودند.

البته در روم باستان نگاه دیگری به برهنه‌گرایی و بدن مرد وجود داشته است: زیبایی بدن جنس مرد، ستایش و جاذبه‌ی جنسی بین دو مرد طبیعی انگاشته می‌شده است.

ناگفته نماند که روم هیچ‌گاه پذیرای همه‌ی سلایق جنسی نبوده است. شهروندان (افراد مذکر آزاد و بالغ) می‌توانستند با برده‌های خود مقاربت داشته باشند، اما تنها در جایگاه دخول‌کننده! وقتی یک مرد آزاد مورد دخول واقع می‌شد، انگار که قدرت خود را واگذار می‌کرد. از آنجا که در روم و در جنگ، تجاوز جنسی و دخول مقعدی ابزارهای تسلط محسوب می‌شد، دخول با اندام جنسی مردانه بار معنایی بسیاری داشت.

اگر شهروند سربازی اجازه می‌داد که در طی مقاربت نقش پذیرنده را داشته باشد، برای او مجازاتی مثل ترک پست در نظر می‌گرفتند: اعدام!

اندام جنسی مرد آن‌قدر با مفهوم قدرت درآمیخته بود که اغلب به شکل فرماندهانی که وارد جنگ می‌شوند به عنوان نماد جنگ استفاده می‌شد.

رومی‌ها فکر می‌کردند که انرژی جنسی این اندام‌های تناسلی با تحریک قدرت محافظت‌کننده‌ی فاسینوس، یکی از خدایان، از کسی که آنها را به همراه داشته باشد، حفاظت می‌کنند. به همین علت به تعویذها و طلسم‌هایی که به شکل اندام تناسلی مردانه ساخته می‌شد فاسینوم می‌گفتند.

فاسینوم‌ها نه تنها در جنگ‌‌های زمینی که در مبارزه با بیماری‌ها هم به کار می‌رفتند. در روم باستان بچه‌ها به طور رایجی تعویذ فاسینوم به همراه داشتند تا مریض نشوند. به علاوه از فاسینوم‌ها برای دفع چشم بد و نشان دادن جایگاه اجتماعی صاحب آنها هم استفاده می‌شد.

نکته‌ای جالب: کلمه‌ی fascinate از ریشه‌ی لاتین fascinum که به نیروی جادویی آن اشاره دارد گرفته شده؛ یعنی مسحور کردن!